W obliczu stale ewoluującego sektora biopaliw i biopłynów, dyrektywa RED II (Directive on the Promotion of the Use of Energy from Renewable Sources) wyznacza kierunki, które kształtują przyszłość tej dynamicznej branży. Jednym z kluczowych aspektów tych zmian są aktualizacje wartości wartości emisji upraw rolnych dla NUTS2, czyli terytorialnych jednostek statystycznych, które odgrywają istotną rolę w łańcuchu dostaw. W szczególności dla podmiotów certyfikowanych w systemach KZR INiG, RedCert, ISCC i równoważonych. Dziś przyglądamy się najnowszym doniesieniom w tej sprawie.
Pod pojęciem NUTS (ang. Nomenclature of Territorial Units for Statistics) kryją się jednostki podziału terytorialnego, które pełnią kluczową rolę w analizie danych statystycznych. System klasyfikacyjny NUTS jest zorganizowany w hierarchiczną strukturę, która dzieli każde państwo członkowskie Unii Europejskiej na jednostki terytorialne różnych poziomów. Na pierwszym poziomie znajdują się jednostki NUTS 1, które następnie są podzielone na jednostki NUTS 2, a te z kolei na jednostki NUTS 3. Ciekawym aspektem jest to, że jedna jednostka terytorialna może obejmować kilka poziomów NUTS, co dodaje elastyczności i uwzględnia różnorodność strukturalną obszarów.
Głównym założeniem tej klasyfikacji jest zapewnienie zbliżonej liczby ludności w jednostkach poszczególnych poziomów. Dzięki temu podejściu, system NUTS ma na celu stworzenie spójnej struktury, umożliwiającej porównywanie i analizowanie danych statystycznych na różnych poziomach terytorialnych. Koncepcja ta odzwierciedla dążenie do uwzględnienia zróżnicowania demograficznego i geograficznego w ramach Unii Europejskiej. Hierarchiczna klasyfikacja NUTS umożliwia efektywne zarządzanie danymi, ułatwiając analizę i monitorowanie społeczno-gospodarczych wskaźników na różnych poziomach jednostek terytorialnych. To narzędzie ma zastosowanie nie tylko w statystyce, ale także w procesach planowania, decyzji politycznych i monitorowania rozwoju regionalnego w skali europejskiej.
Dyrektywa RED II (ang. Directive on the Promotion of the Use of Energy from Renewable Sources) zakłada osiągnięcie określonych celów dotyczących udziału OZE w zużyciu końcowym energii. Dzięki klasyfikacji NUTS, możliwe jest między innymi monitorowanie postępów w realizacji tych celów na poziomie regionalnym. Jednak najistotniejszą rolą NUTS 2 w kontekście dyrektywy RED II jest określenie typowych emisji gazów cieplarnianych związanych z uprawą surowców rolnych.
W praktyce, wartości NUTS 2 stanowią pewnego rodzaju standaryzację wartości emisji GHG, która może być wykorzystywana przez producentów rolnych i przekazywana w ramach łańcucha dostaw biopaliw. Kluczowym aspektem jest fakt, że korzystanie z tych wartości pozwala na uniknięcie konieczności dokonywania faktycznych obliczeń emisji z uprawy biomasy rolniczej. Oznacza to, że przedsiębiorcy zaangażowani w produkcję biopaliw mogą używać wartości NUTS 2 jako wygodnego punktu odniesienia, co przyczynia się do zmniejszenia obciążenia administracyjnego w całym łańcuchu dostaw biopaliw.
Od momentu wejścia w życie dyrektywy RED II wartości NUTS przedłożone zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE (czyli tzw. „stare wartości NUTS”) nie są już automatycznie stosowane. Wobec tego Komicja Europejska zobowiązała się do zbadania, czy dalszy okres przejściowy będzie nadal możliwy. Jak informuje Instytut Nafty i Gazu, Komisja Europejska w piśmie z 12 grudnia 2023 roku oświadczyła, że wartości NUTS 2, inne niż wartości standardowe z załącznika V, mogą być stosowane tylko wtedy, gdy zostaną uznane przez Komisję w drodze aktu wykonawczego. W konsekwencji Komisja nie może przedłużyć okresu przejściowego, o co z kolei wnioskowały niektóre państwa członkowskie i interesariusze przemysłowi, ponieważ wymagałoby to procedury współlegislacji. Zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym, to państwa członkowskie mają za zadanie dostarczyć zaktualizowane wartości NUTS 2, które zostaną ocenione i zatwierdzone przez Komisję Europejską. W odpowiedzi na tę sytuację, dobrowolne systemy, takie jak KZR INiG, RedCERT, ISCC, czy SURE uzgodniły, że:
1️⃣ Biomasa zebrana w 2023 roku korzysta z opublikowanych wartości NUTS 2 ze względu na zasadę ochrony uzasadnionych zabezpieczeń, a wartości te pozostają zachowane w całym łańcuchu wartości do momentu zadeklarowania gotowego biopaliwa.
2️⃣ Zbiory z 2024 r. będą miały możliwość oznaczenia „nowymi” wartościami NUTS 2, pod warunkiem, że wartości te zostały objęte decyzją Komisji Europejskiej, przy czym możliwość korzystania z wartości domyślnych i rzeczywistych pozostaje niezmieniona.
W dodatku, od 15 stycznia 2024 roku, uczestnicy branży biopaliw mogą (a nawet powinni!) korzystać z nowego narzędzia – aplikacji UDB (Unijnej Bazy Danych), która staje się kluczowym elementem w rejestracji transakcji w całym łańcuchu dostaw. Dostępność tej aplikacji dla wszystkich zarejestrowanych uczestników ścieżki biopaliw i biopłynów otwiera nowy rozdział w śledzeniu i dokumentowaniu operacji przemysłowych.
Wprowadzenie nowych wartości NUTS2 stanowi wyzwanie z nutą niepewności, ale jednocześnie otwiera nowe możliwości dla sektora biopaliwowego. Pozostaje uważnie śledzić aktualne trendy. Gotowość na zmiany i idące za tym innowacje stanowi fundament zrównoważonej przyszłości biopaliw i biopłynów. ⛽🌍